Havenstraat uitgelicht: nr. 2

In loods nr. 2 van de Havenstraat zit Loe Hermanides, actief lid van Keep Them Rolling (KTR), een organisatie bestaande uit zo’n 1500 leden die militaire vaar-, voer- en vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog restaureren en onderhouden. Loe’s passie voor oude legervoertuigen leidt terug naar zijn kindertijd. Als kleine jongen was hij altijd tussen de auto’s te vinden. Toen hij 7 jaar was, werd zijn woonplek Hilversum bevrijd door de Canadezen en mocht hij op hun voertuigen meerijden. Dat maakte zo’n indruk dat hij dacht: ‘als ik later groot ben, wil ik ook zo’n voertuig.’

De anekdote die Loe daarbij altijd vertelt is dat hij als jongen eens stiekem op een jeep sprong die langs de kant van de weg geparkeerd stond, en de startknop indrukte. Een Canadese soldaat die hem in de gaten had, trok hem aan zijn nekvel de jeep af, pakte een poetslap en smeerde zijn gezicht in met afgewerkte olie. Terwijl zijn vader dubbel lag van het lachen, wist zijn moeder zich geen raad hoe het er weer af te krijgen. Er was namelijk geen zeep te verkrijgen zo vlak na de oorlog. Maar, zoals Loe zelf zegt, in plaats van dat dit voorval hem ervan weerhield verder te gaan in het autovak, heeft de Canadees de passie ervoor er letterlijk ingesmeerd. Loe is APK keurmeester geworden, kreeg een autopark onder zijn beheer en is zich in zijn vrije tijd steeds meer gaan bezig houden met oude legervoertuigen.

Toen Loe trouwde kwam hij in de buurt van de Havenstraat te wonen. Begin jaren ’70 kocht hij zijn eerste jeep en leerde een aantal leden van KTR die al op de Havenstraat zaten, kennen. Nu, op bijna tachtig-jarige leeftijd, is hij er nog bijna iedere dag te vinden. Voortdurend komen er mensen aanwaaien op zoek naar onderdelen, om technische vragen te stellen of zomaar een praatje te maken. En Loe staat voor iedereen klaar. Zo komt er, net als ik een foto van Loe wil maken voor dit stukje, een vrouw langs met een bonnetje. Afgelopen week liep ze overstuur voorbij de loods. Er was bij haar ingebroken terwijl ze thuis was. Loe kende haar niet, maar is inmiddels bezig een stalen constructie te maken voor haar ramen zodat ze weer rustig kan slapen ’s nachts. Loe: ‘Ik zeg wel eens, ik ben veel te druk om oud te worden’.

“Ik ben te druk om oud te worden”

Hoewel Loe niet echt op de Havenstraat woont, voelt het als zijn thuis. ‘Dit gebied is nog zoals het in 1909 was, toen het hier opgericht werd, toen er hier treinen gingen rijden. Een stroomtrein reed hier. Die heeft hier gereden tot na de oorlog. Dat perron is nog helemaal origineel. En alles wat antiek is, dat vinden we prachtig.’ Maar volgens hem heeft de gemeente geen oog voor de historische en sociale waarde van het terrein. ‘Ze zien enkel maar een zooitje oud roest, mensen die hier maar een beetje heen en weer lopen, en kleine sleutelaartjes. Dat levert hen niks op.’

In oktober 2015 kreeg de verhuurder van de loods een brief van de gemeente dat de huurders binnen 6 weken moesten vertrekken. Loe sloeg aan het opruimen en inpakken. Hij had zijn spullen al gedeeltelijk naar een andere locatie verhuisd toen bleek dat hij toch langer kon blijven. De onzekerheid rondom de Havenstraat brengt veel onrust. Maar Loe blijft zolang hij kan. Gelukkig heeft hij momenteel niet veel tijd om te piekeren. Zijn voertuigen moeten namelijk in perfecte staat worden gebracht voor 5 mei.  Dan rijdt hij mee in een tocht door Hilversum en omstreken. Precies op de plekken waar hij vroeger met de Canadezen mee reed. En met precies dezelfde voertuigen. Cirkeltje rond.